‘Oké, kies dan met uw kind een andere job”.

Deze weinig elegante sms ontving een zwangere kassierster van haar bazin die had gevraagd om de dag nadien tijdens de avondshift te werken.  Dat was onmogelijk voor haar omdat ze op zo’n korte termijn geen oppas kon vinden voor haar vierjarige dochter. Ze trok naar de rechtbank en vorderde o.m. een schadevergoeding wegens geslachtsdiscriminatie …

Door de stress ging ze naar haar huisarts die een briefje voor enkele dagen voorschreef. Ze kreeg als antwoord: “Telt niet meer uw ontslagbrief is onderweg”. Daarna werd ze ontslagen wegens dringende reden.

Dat dit geen toonbeeld van goed werkgeverschap is, lijdt geen twijfel. De werkneemster kreeg van de rechtbank dan ook een verbrekingsvergoeding (ontslag) en een forfaitaire beschermingsvergoeding (zwangerschap) toegewezen. Maar daarbovenop vorderde de werkneemster ook een forfaitaire vergoeding voor materiële en morele schade wegens geslachtsdiscriminatie op grond van moederschap en zwangerschap.

Het arbeidshof, nadien gevolgd door het Hof van Cassatie, verklaarde de discriminatievorderingen op grond van de Genderwet evenwel ongegrond. Men meende immers dat de ontslagreden geen verband hield met de zwangerschap. Bovendien oordeelde men dat een kinderopvangprobleem zich ook bij alleenstaande vaders zou kunnen voordoen dus niet enkel bij moeders.

Uit de Genderwet volgt dat het begrip moederschap niet het ‘moeder zijn in het algemeen’ betekent, maar slechts specifiek betrekking heeft op de periode onmiddellijk na de bevalling gedurende dewelke de biologische gesteldheid van de vrouw en de bijzondere relatie met het kind wordt beschermd.

Een kinderopvangprobleem valt daarom niet onder het begrip moederschap in zin van de Genderwet. (Cass. 4 april 2022, S.20.0025.N, www.juportal.be)

Peter Stroobants

peter@stroobants-legal.be

+32(0)476.48.35.33